عکس


عبور ماهواره از بین ستاره ها

نظر سنجی

عبور ایستگاه فضایی از روی ماه

به قلم عکاس

همه چیز از آنجا شروع شد که دررسانه ها و اینترنت این خبر نظرم رو جلب کرد : عکاسی که فقط یک ثانیه برای گرفتن عکس خود فرصت داشت !!! ؛ بله این عکسی بود که یک یک عکاس خارجی ازعبور ایستگاه بین المللی فضایی از روی خورشید ثبت کرده بود. مدتی بود که عبور ایستگاه فضایی رو دنبال و رصد می کردم تا اینکه این خبر این انگیزه رو در من بوجود آورد که برای ثبت چنین عکسی وارد عمل شوم .منابع مختلفی رو به کمک گرفتم و شبهای زیادی عبور ایستگاه رو دنبال میکردم تا به صحت وسقم منابع و محاسباتم مطمعن شوم اما با مشکلاتی هم روبه رو می شدم از جمله اختلاف اندک در محاسبات که این خود برای ثبت چنین رویدادی فاجعه بود! بالاخره بعد از محاسبات دقیق تر در زمینه مکان و زمان عبور وبه دست آوردن مختصات منطقه توسط نرم افزار گوگل ارث محل دقیق استقرار رو شناسایی کردم ؛ ساعت عبور 5:51 بامداد 20/09/2011 بود ؛ به دلیل اهمیت موضوع شب نخوابیدم وتا ساعت 4:00 بامداد محاسبات و اعداد و ارقام رو بارها و بارها مرور و بررسی کردم تا احتمال خطا از بین برود ؛ از روز قبل لوازم مورد نیاز رو آماده کردم که عبارت بود از یک عدد تلسکوپ 8 اینج نیوتنی متعلق به پژوهش سرای دانش آموزی قوچان با تشکر فراوان از آقای حسینی ،مسوول پزوهش سرا) ؛ یک عدد دوربین کانن 50 دی (با تشکر از ندا گودرزی)؛ دکلانشور و تی رینگ (رابط دوربین به تلسکوپ)که دوست عزیزم آقای صفاران زحمت کشیده و برایم فرستادن . از روز قبل با چند نفر از دوستان علاقمند موضوع را مطرح و از انها دعوت نمودم تا در این رصد و عکاسی همراهم باشند که در نهایت دوست خوبم آقای هادی داغستانی و خانواده محترم جناب آقای گودرزی همراهان من شدن برای ثبت این رویداد. همه چیز آماده بود ساعت 4:30 بامداد با دو خودرو سواری به سمت مکان مورد نظر حرکت کردیم که در فاطله 53 کیومتری جنوب شرق قوچان قرار داشت ، ساعت 5:15 به مکان مورد نظر رسیدیم و بلافاصله مشغول نصب تلسکوپ شدیم ؛ 5:40 همه چیز آماده بود وسر وقت یعنی حدود 5:49 ایستگاه در افق غربی ظاهر شد و هر چه به ماه نزدیک میشد نفسها بیشتر در سینه حبس میشد تا این که در ساعت 5:51 بامداد (خوشبختانه) تقریبا از وسط ماه گذشت و نفس راحتی کشیدیم ...با تشکر فراوان از آقایان بابک امین تفرشی ؛ محمد رحیمی ،محمد جواد صفاران ،ندا گودرزی،سید حسین حسینی ،مهدی عقیقی وجناب آقای لاوری (مدیر سایت 7 آسمان) که به طرق مختلف من را یاری کردند. 1390/06/30 مجید الهی 2011/09/21 36°45'25.92"N 58°56'10.68"E

تصاویری زیبا ازگردش ایستگاه فضایی به دور زمین

ناسا از جانشين شاتل رونمايي کرد

 مراسم رونمایی از جانشین شاتل که «سیستم پرتاب فضایی» نام دارد در یک کنفرانس خبری در واشنگتن و با حضور «چارلز بولدن» رئیس ناسا برگزار شد.

این سیستم جدید حمل و نقل فضایی بیش از 25 میلیارد یورو هزینه خواهد داشت و در صورتیکه تمام برنامه های این پروژه طبق پیش بینی ها پیش رود اولین آزمایش بدون سرنشین آن در سال 2017 و اولین آزمایش با سرنشین این فضاپیما در سال 2021 انجام خواهد شد.

اولین پرتاب رسمی «سیستم پرتاب فضایی» (SLS) در سال 2025 انجام خواهد شد که در این ماموریت، فضانوردان را به یک سیارک خواهد رساند.

درحقیقت، ناسا قصد دارد با ساخت این فضاپیما مسافت های دورتری از ایستگاه فضایی را بپیماید و حتی به مریخ برسد. به اعتقاد ناسا انسان در سال 2030 می تواند پرچم خود را بر روی سیاره سرخ بگذارد.

ادامه نوشته

orion



Canon 500D
exposure 30 sec
iso 1600
f/3.5
tabriz-sofiyan-kalash

طلوع دو خورشید در آسمان یک سیاره !


  نمونهٔ واقعی صحنه‌ای از فیلم جنگ ستارگان که بیش از ۳۰ سال پیش به نمایش در آمده بود، اکنون کشف شده است. داده‌های جدید تلسکوپ فضایی کپلر، از وجود سیاره‌ای خبر می‌دهد که به دور دو ستاره می‌گردد. در نتیجه در آسمان این سیاره، دو خورشید وجود دارد و می‌توانند با هم طلوع کنند و صحنه‌ای مانند صحنه زیر از فیلم جنگ ستارگان را ایجاد کنند. این صحنه در سیاره‌ای خیالی به نام تتوین اتفاق می‌افتد. تصویر ۱: صحنهٔ فیلم جنگ ستارگان اما سیاره جدید کشف شده که «کپلر ۱۶ بی» (Kepler-۱۶b) نام دارد، در فاصله ۲۰۰ سال نوری از زمین قرار داشته و به دور دو ستاره کوچک‌تر از خورشید می‌گردد. یکی از این ستاره‌ها ۶۹ درصد و دیگری تنها ۲۰ درصد خورشید جرم دارد. سیاره در فاصله حدود ۱۰۰ میلیون کیلومتری، هر ۲۲۹ روز یک دور به دور این دو ستاره می‌گردد. با وجود اینکه فاصله این سیاره تا ستاره‌های مادر خود، حدود ۷۰ درصد فاصله زمین تا خورشید است، اما به دلیل کوچک بودن ستاره‌ها و درخشندگی کم آن‌ها، در کمربند حیات قرار ندارد. کمربند حیات به ناحیه‌ای در اطراف ستاره گفته می‌شود که آب مایع می‌تواند در سطح سیاره‌ها وجود داشته باشد و بستری برای حیات باشد. در نتیجه دمای سطح سیاره حدود منفی ۱۰۰ درجه سانتی‌گراد و محیطی غیر قابل سکونت است. اندازه این سیاره تقریبا مشابه سیاره زحل است. نیمی از این سیاره که هسته آن را تشکیل می‌دهد از مواد سنگی و نیمهٔ دیگر آن از گاز است. تصویر۲: نمایی خیالی از سیاره و ۲ ستاره آن ممکن است این سیاره اقماری داشته باشد که با داشتن جوی غلیظ و به کمک اثر گلخانه‌ای، بتوانند دمای مناسبی برای پیدایش حیات داشته باشند. ویلیام بروکی از تیم تحقیقاتی کپلر می‌گوید: «این کشف نشان می‌دهد که حتی ستاره‌های دوتایی نیز ممکن است سیاره‌هایی قابل سکونت داشته باشند و با توجه به اینکه تقریبا نیمی از ستارگان کهکشان ما منظومه‌های دوتایی هستند، این مکان‌های قابل جستجو برای حیات را افزایش می‌دهد». تلسکوپ فضایی کپلر، ماموریت دارد تا سیاره‌های فراخورشیدی زمین‌مانندی را که در کمربند حیات وجود دارند، در اطراف ستارگان همسایه ما در کهکشان راه شیری کشف کند. این تلسکوپ از یک آینه ۹۵ سانتی‌متری استفاده می‌کند و در میان حدود ۱۴۵۰۰۰ ستاره در آسمان به دنبال اهداف خود می‌گردد.

مترجم: پیمان اکبرنیا

ماهنامه نجوم nojum.ir

اسرار سنگ گمشده ی هرم بزرگ

وقتی شما به بالای هرم بزرگ نگاه میکنید، میبینید که ن...وک آن گم شده است. سر آن مسطح است و مانند بقیه هرمها نوک تیز نیست و به بالا اشاره نمیکند. معمولا وقتی یک هرم بنا میشود، قسمت بالایی آن (capstone) یا سنگ بالا، آخرین چیزی است که روی آن قرار داده میشود. مهمترین قسمت آن شناخته میشود و از سنگهای ویژه یا حتی طلا ساخته میشود. این سنگ معمولا بسیار پرزرق و برق است.

آیا هرم بزرگ همیشه بدون سنگ بالا بوده یا اینکه دزدیده شده یا خراب شده یا…. ؟ هیچکس نمیداند. حتی در گزارشات از این هرم در زمانهای باستان (حتی پیش از میلاد مسیح) این سنگ فاقد سنگ بالایی بوده است. این امکان وجود دارد که ساخت سنگ بالا هیچوقت به پایان نرسیده باشد. امکان دیگر این است که چون این سنگها معمولا از طلا ساخته میشوند، اولین چیزی بوده اند که به سرقت میرفتند. تنها مشکل این است که این سنگ بسیار بزرگ خواهد بود. اگر از این هرم بالا روید، در فضای بالای آن براحتی میتوانید حرکت کنید همانطور که بسیاری این عمل را انجام داده اند. در هر جهت در حدود 30 فوت است (مربعی به ابعاد 10متر). پس این سنگ باید بسیار بزرگ و سنگین بوده باشد. همچنین در بالای قله چیزی شبیه به دکل یا میله پرچم میبینید که در واقع در سال 1874 توسط دو ستاره شناس در آنجا قرار داده شده که مکان اصلی نوک قله هرم را نشان دهد (در صورتی که به پایان میرسید). در پشت یک اسکناس 1 دلاری شما هرمی با بالای مسطح را میبینید. هیچکس نمیتواند توضیح دهد که چرا هرم بزرگ باید بدون سنگ بالایی ساخته میشد.

ادامه نوشته

orion