شروعی دوباره

به جرات می تونم بگم که یه 3 ماهی می شه هیچ مطلبی رو وبلاگم نذاشتم و اونم به دلایل خاص و یا میشه اسمشو تنبلی و یا پر بودن برنامم گذاشت . اتفاقات جالبی در این ترم هم افتاد و باز هم با مقدار زیادی تجربه پا به ترم بعدیم گذاشتم .من یه شرح رصد به شما بدهکارم اونم رصدی که از طرف دانشگاه به خانه ی نجوم دامغان رفتم .راستی از عکاسی مکانیکی با خرید دوربین جدیدم رفتم به دنیای عکاسیه دیجیتال .

این ترم هم برای افزایش معدلم باید بیشتر تلاش کنم و هم بتونم به سفر های مختلف برم .من فهمیدم که تو سفر تجارب بسیاری رو می شود کسب کرد.

دوست دارم بتونم به طور منظم تو وبلاگم بنویسم .

فعلا....


NASA Survey Suggests Earth-Sized Planets Are Common

PASADENA, Calif. -- Nearly one in four stars similar to the sun may host planets as small as Earth, according to a new study funded by NASA and the University of California.

The study is the most extensive and sensitive planetary census of its kind. Astronomers used the


The W.M. Keck Observatory

W.M. Keck Observatory in Hawaii for five years to search 166 sun-like stars near our solar system for planets of various sizes, ranging from three to 1,000 times the mass of Earth. All of the planets in the study orbit close to their stars. The results show more small planets than large ones, indicating small planets are more prevalent in our Milky Way galaxy.

"We studied planets of many masses -- like counting boulders, rocks and pebbles in a canyon -- and found more rocks than boulders, and more pebbles than rocks. Our ground-based technology can't see the grains of sand, the Earth-size planets, but we can estimate their numbers," said Andrew Howard of the University of California, Berkeley, lead author of the new study. "Earth-size planets in our galaxy are like grains of sand sprinkled on a beach -- they are everywhere."

The study appears in the Oct. 29 issue of the journal Science.

The research provides a tantalizing clue that potentially habitable planets could also be common. These hypothesized Earth-size worlds would orbit farther away from their stars, where conditions could be favorable for life. NASA's Kepler spacecraft is also surveying sun-like stars for planets and is expected to find the first true Earth-like planets in the next few years.

Howard and his planet-hunting team, which includes principal investigator Geoff Marcy, also of the University of California, Berkeley, looked for planets within 80-light-years of Earth, using the radial velocity, or "wobble," technique.

They measured the numbers of planets falling into five groups, ranging from 1,000 times the mass of Earth, or about three times the mass of Jupiter, down to three times the mass of Earth. The search was confined to planets orbiting close to their stars -- within 0.25 astronomical units, or a quarter of the distance between our sun and Earth.

A distinct trend jumped out of the data: smaller planets outnumber larger ones. Only 1.6 percent of stars were found to host giant planets orbiting close in. That includes the three highest-mass planet groups in the study, or planets comparable to Saturn and Jupiter. About 6.5 percent of stars were found to have intermediate-mass planets, with 10 to 30 times the mass of Earth -- planets the size of Neptune and Uranus. And 11.8 percent had the so-called "super-Earths," weighing in at only three to 10 times the mass of Earth.

"During planet formation, small bodies similar to asteroids and comets stick together, eventually growing to Earth-size and beyond. Not all of the planets grow large enough to become giant planets like Saturn and Jupiter," Howard said. "It's natural for lots of these building blocks, the small planets, to be left over in this process."

nasa.gov

ادامه نوشته

عکسای سفرم

یه سری از عکسای سفرمو هرچه سریعتر می ذارم

شرح سفرم به کویر رضا اباد(پارک ملی توران) برای ثبت و دیدن بارش شهابی برساووشی

خوب این یکی از بهترین رصدای عمرم بود تا به حال اسمانی به این پر ستاره ای ندیده بودم.

من با دوتا از دوستانم به نام های ارمان و پویا برای رصد بارش شهابی از تهران در روز 5شنبه در ساعت 7.30 صبح به سمت شاهرود راه افتادیم . قطار مسیر طی شده از تهران به شاهرودو حدود 6 ساعت طی می کنه ما در قطار کمی اهنگ با پلیر امون گوش دادیم کمی خوابیدیم ارمانم که تازه دوربین خریده بود دو سه عکسی انداخت. ما در ساعت 1.5 بعد از ظهر به شاهرود رسیدیم از اونجا هم به سمت دانشگاه حرکت کردیم چون من هنوز تو شاهرود خونه نگرفته بودم .بعد که رسیدیم به دانشگاه دربونش گفت که دانشگاه بستست بعد من با گذاشتن کارت دانشجویی تونستیم بریم داخل دانشگاه بعد در داخل پارک دانشگاه شروع به ناهار خوردن کردیم .ناهار من که یکی و نصفی ساندویچ کالباس بود که مامانم شب قبل برام درست کرده بود در واقع دوتا و نصفی بود که یکی و نصفی شو به پویا دادم ارمانم الوویه اورده بود .خلاصه بعد راهی ترمینال شدیم ساعت 2 بعد از ظهر بود و ما اونجا نشستیم تا اینکه 3.45 بشه ساعت و بقیه هم بیان و حرکت کنیم .در اون بازه رفتیم شام شب رو که 3 تا کنسرو لوبیا بود خریدیم .بعد گذاشتیم تا موبایلامون شارژ بشه تو ترمینال یه کم این ور و اونورو و دستشویی رفتنو و.... کم کم  بچه ها اومدند .من تعداد کمی از انها رو شناختم چون اکثریت شاهرودی بودند و بعد از کمی احوالپرسی کردم باهاشون و دوستانم را معرفی کردم .از اونا پرسیدم که فاصله ی این کویر رضا اباد تا شاهرود چقدره؟ با کمال حیرت فهمیدم که 350 کیلومتر تا شاهروده می خواستم همون جا بشینم گریه کنم از صبح تا ظهر ما مسیری حدود 500 کیلومتری رو طی کردیم .پویا که گفت برگردیم منم دوست داشتم برگردم ولی این رصد با بقیه فرق داشت می خواستیم بریم بارش شهابی برساووشی که نور ماه هم مزاحم نبود .کمی بعد اتوبوس اومد .اتوبوس از این بنز های قدیمی بود چون اتوبوس های جدید مسیر های خاکی رو اصلا نمی یان بعد برگشتن پویا به تهران بیشتر شد اخه از اونطرف مامانش هم نگران بود و من حق می دم چون می خوایم بریم تو دل کویر برهوت .مامان منم که بهش زنگ زدم گفت که خیلی احمقی :) تازه بعد از اون همه راه می خوای 350 تای دیگه هم بری؟  خلاصه ما نشستیم تو اتوبوس که سرپرست تور گفت پاشید برید تو مینیبوس تنها شانس ما تو اون روز همین بود .می نی بوسش کولر داشت و خوب بود.

ما از ترمینال شاهرود در ساعت 4.30 به طرف کویر رضا اباد راه افتادیم تو راه اتفاق خاصی رخ نداد یه سری جابجایی بچه ها .دستشویی سر راهی البته در اواخر راه ما برای رسیدن اتوبوس کمی توقف کردیم .بار اخر توقفمان در نزدیکیه مقصد بودیم که بعد از پیاده شدن برای استراحت بدن من اسمونو دیدم و کفم برید تا بحال اسمانی به اون پر ستاره ای ندیده بودم محشر بود من قدر اسمونه اونجا رو 6.9 تخمین زدم .همه ماتشون برده بود راه شیری به راحتی معلوم بود حتی با چشمای کور من که عینکمو دیروز نتونسته بودم از عینک سازی برای تعویض فریم بگیرم و با عینک قبلیم بودم .هنوز هم که دارم این مطلبو می نویسم به یاد اون اسمونم.

ما در ساعت 9 و خورده ای به مقصد رسیدیم در انجا روستایی بود و ما در یکی از خانه های روستاییان که از قبل تدبیر شده بود ساکن شدیم و وسایلمونو گذاشتیم و شاممونو اونجا مثل بقیه ی بچه ها خوردیم من که دیگه صبرم تموم شده بود برای دیدن اسمان پر ستاره ی انجا .من فقط می ترسیدم که تو چله ی تابستان تو کویر عقربی یا ماری باشه بعد از اونور من و پویا با شلوارک بودیم .مامان پویا به شدت نگران بود حتی به منم زنگ زده بود به خاطر نگرانیش. و اگر بلایی سر پویا میومد مقصر من بودم .از یکی از اهالی راجع به ای پرسیدیم و گفت که خیالتان راحت باشه هچ مار و عقربی تو کویر نیست من کمی از این بابت خیالم راحت شد .بعد از خونه اومدیم بیرون منو دوستام با یه سری از بچه ها که تازه باهاشون اشنا شدیم رفتیم تو کویر واقعا جاتون خالی شب تو کویر محشر ه .تو اکیپ ما چون دو تا عکاس داشتیم (ارمان و کیوان) از بقیه فاصله گرفتیم من کمی به بچه ها صورتهای فلکی رو یاد دادم و بعد کیسه خوابمو باز کردم و از اون به عنوان زیر انداز استفاده کردم تا یادمه بگم که منو دوستام با دوستان جدیدمون یعنی (سهیل و کیمیا و کیوان و نگار ) امیدوارم کسی رو از قلم نینداخته باشم در یه طرفی از کویر کمپ زدیم ارمان و کیوان شروع به عکاسی کردند و منو بقیه ی بچه ها رو کیسه خوابم دراز کشیدیم تا شها بها رو تماشا کنیم و در همان حینبحث های فلسفی هم می کردیم .

کمی بعد عکس هایی رو ارمان زیر اسمان گرفت که واقعا زیبا شد به محض گرفتن عکسها یکی دو تاشو تو وبلاگ می گذارم. بعد چند نفر دیگه هم اومدن به طرف اکیپ ما و بحث و با اونا ادامه دادیم .خلاصه زمان می گذشت و من از اسمان و دیدن شهابهای بیشتر لذت می بردم واقعا جای نجومی هایی که  نیومده یودن به رصد خالی بود .خلاصه هر وقت شهاب پر نوری دیده می شد صدای جیغ بچه ها تو فضا پراکنده می شد من نمی خواستم چیزی رو از دست بدم  رفتم سمت تلسکوپ ها یه 10 اینچی دابسونی داشتیم با یک 120 سانتی شکستی من با اون دابسونی قبلا هم رصد کرده بودم این دفع من اجرام m13 ,m31,m32,m110,m56,m71,m27, و چندتای دیگر رو تو اون اسمون تاریک دیدم کهکشان اندرومدا محشر بود من تا بحال به اون شکل ندیده بودم این کهکشان رو هر چی از زیبایی این کهکشان تو اون اسمون تاریک بگم کم گفتم دو تا قمراش به راحتی قابل رویت بود با اینکه با چشمی 2 اینچی میدیدم باز هم از کلشو نمی تونستم تو میدان دید ببینم واقققققققعععععا عالی بود.تنها چیزی که باعث ناراحتی من در اون شب بود  چراغ قوه های با نور سفید بود که دست یه عده ادمی که هیچ اطلاعاتی از نجوم نداشتن و فقط بره تفریح اومده بودن بود .دیگه صدام گرفته شده بود انقدر که داد زدم چراغاتونو خاموش کنید .

بعد من با بچه های انجمن نجوم شاهرود رفتم بره ثبت رصد البته بیشتر مسخره بازی بود تا ثبت .خیلی ها هنوز با قدر ستارگان اشنایی نداشتن من نمی دونم چرا این افرادو بره ثبت بچه ها انتخاب کردن ما در ساعات اگه اشتباه نکنم 2.10 تا 2.30 و 4.تا 4.20 ثبت داشتیم که یک بار من سمت جنوب غرب بودم یه بارم غرب بودم که فکر کنم در اون ثبت ها یه 15 تا یی شهاب دیدم.

کمی بعد هوا رو به سردی می رفت این پویا هم فکر کرده بود منو ارمان یه طرف دیگه ایم چون تو طول شب تو کویر یه چرتی زده بود بعد تمام وسایل منو ارمان و اعم از کیسه خواب من کوله ی من کوله ی ارمانو برده بود و من با یک پتو که از یکی از بچه ها گرفته بودم مونده بودیم نزدیک کمپ بچه ها منو ارمان پیش هم دراز کشیدیم و پتو رو یمان من چون شلوارک پام بود احساس سرما رو بیشتر از طرف پاهام حس می کردم تنها گرما .گرمای بدن ارمان بود من به راحتی محو شدن ستارگان رو بر اثر بالا اومدن خورشید میدیدم بعد به حالتی خواب مانند رفتم و بعد در ساعت 5 صبح با خرناس های ارمان پاشدم هوا بیش از حد سرد شده بود اونم بیدار کردم و با هم به طرف ان خونه رفتیم سر راه با هم یه دستشویی صحرایی هم کردیم که خیلی چسبید :) بعد رفتیم تو خونه .دیدیم وسایلمون هست و پویا نیست .نگو اقا پا شده رفته کوه طلوع افتابو تماشا کنه اینو بعدا خودش گفت .ما همونجا تا ساعت 7 صبح خوابیدیم  بعد حدودای 9 صبح راه افتادیم من بیشتر مسیرو خواب بودم فقط یه توقف بین راه و یه هندونه خوری یادمه از اونور هم اخرا برگشت که شکمم وحشتناک درد می کرد. اخر رسیدیم ترمینال بعد از خداحافظی از بچه ها رفتیم ناهار یه چی بزنیم که متاسفانه ماه رمضان بود و تموم رستورانها بسته مجبور شدیم ناهار چیپس و نوشابه بخوریم . تازه از یکی از دوستام فهمیدم که اون جمعه که از نیمه شب دیشبش ما تو کویر بودیم از اونور تو جاده و قطار friday the 13th بوده و واقعا شانس اوردیم که هیچیمون نشد و صحیح و سالم به خونه هامون برگشتیم.

این مطلبو حدودای 1.30 دارم می نویسم اگه خستگی به مطلب لطمه زده .از همتون عذز می خوام

بکس دارم میرم رصد اونم کجا : کویر رضا اباد تو پارک ملی توران تو شاهرود .اومدم شرح مطلبمو می ذارم تا بخونید و لذت ببرید

Kepler mission on the verge of more planet discoveries

The Kepler space telescope has uncovered a treasure trove of candidate planets the size of Earth circling other stars, potentially reshaping scientists' view of the universe.


Artist's concept of Kepler. Credit: NASA
 
Dimitar Sasselov, an astronomer at Harvard University, presented the latest round of Kepler data at the TEDGlobal conference in the United Kingdom earlier this month.

One slide of Sasselov's presentation showed a breakdown of Kepler candidate planets, showing about 140 of the potential worlds are "like Earth."

"You can see here the small planets dominate the picture," Sasselov said.

Launched in March 2009, Kepler's sensitive camera stares at a field of stars in the constellations Cygnus and Lyra. The telescope looks for tiny dips in each star's brightness, a sign something is passing between the star and the Kepler spacecraft.

Sasselov noted the targets in his presentation were just candidates, but he said the data points to an exciting possibility.

"The statistical result is loud and clear," Sasselov said. "And the statistical result is that planet like our own Earth are out there. Our own Milky Way galaxy is rich in these kind of planets."

But don't pop the cork on the champagne yet.

 
Credit: Dimitar Sasselov/TEDGlobal
 
NASA officials are rushing to define the meaning Sasselov's presentation.

"We're very happy that Kepler is making very precise measurements that allow us to identify planets as small as the Earth, although as yet, we have not talked about Earth-like orbits around sun-like stars," said Jon Morse, the director of NASA's astrophysics program. "I think some of the confusion out there is a matter of language and what people are interpreting."

William Borucki, Kepler's top scientist at the Ames Research Center, agreed that the confusion is a matter of Sasselov's choice of words.

"When an astrophysicist like Dimitar Sasselov talks about planets, he's interested in the structure of the planet," Borucki said. "He has no interest in whether there's life on it or not. That's not his business."

Media reports last week picked up Sasselov's announcement, concluding that Earths are scattered throughout the universe, potentially teeming with life.

"A lot of the misunderstanding occurred because he used the inappropriate term for talking to the public. He should not have said Earth-like. He should have said Earth-sized," Borucki said in an interview Tuesday.

There could be countless Earths scattered throughout the galaxy, but it's far too early for researchers to make any such announcement.

For one thing, Kepler is not equipped to search for life.

"The Kepler mission can measure the size of planets by the depth of the dip and the size of the star," Borucki said. "The one thing it cannot do is tell you whether the planet is Earth-like. People, when they think of Earth-like, they think of things like water, they think of reasonable temperatures and possible life. We can't do that. That's a future mission, I'm sure."


Kepler is staring at stars in the constellations Cygnus and Lyra. Credit: Carter Roberts
 
The telescope also is not yet able to find planets in the so-called habitable zone, a sweet spot just the right distance from a parent star.

Sasselov clarified his presentation in a blog posting Tuesday night on NASA's website.

"Indeed, Kepler has not discovered Earth-like planets in habitable zones. We have not found Earth-size planets; at this time we have found only planet candidates - 706 of them as of June 15, 2010, based on only 43 days of data with 306 released and discussed in a paper by the Kepler team," Sasselov wrote in the blog.

Kepler is currently only searching for planets with orbital periods of less than three months, so any new rocky worlds would reside far too close to the parent star to be habitable. Such planets could harbor oceans of lava.

The European Space Agency's COROT mission, another planet-hunting telescope, discovered the smallest extrasolar planet. When announced in February 2009, scientists said the COROT-7b planet is just 1.7 times the size of Earth, but it orbits hellishly close to its parent star.

Sasselov's 140 "Earth-like" planet candidates were estimated to be less than twice the size of Earth.

Borucki said Kepler scientists will expand their search for planets in the habitable zone once they finish writing an advanced software program to analyze stars over longer periods of time.

Kepler rotates on its axis every three months, meaning light from a specific star falls on a different set of CCDs inside the telescope's 95-megapixel camera.

"The different CCDs have different sensitivities, so it looks to us as if from three months to three months there's a big change in all the brightnesses of the stars," Borucki said.

A computer progarm has to stitch together observations from each three-month period to find planetary transits occurring at longer intervals.

"The computer program can't do that yet," Borucki said. So we can't find anything with significantly longer periods. We simply can't find things in the habitable zone until we finish the computer program. That's what we're working on."

Planets in more distant orbits would pass in front of the parent star at greater intervals. For example, an extraterrestial telescope in the faraway galaxy could only see Earth transit the sun once per year.

"We want to be able to say not only can we find small planets, but we can find small planets in long-period orbits, orbits that would be in the habitable zone," Borucki said.


Artist's concept of a planetary transit in front of a star. Credit: European Southern Observatory
 
The Kepler team's scientific prudence means it could be several years before NASA is prepared to make an Earth-shattering announcement.

"It takes an Earth a year to go around the sun, so if you're looking for an Earth-sized planet in an Earth-like orbit around a sun-like star, they want to see several transits before they can verify that it's a planet and not something else," Morse said.

Once Kepler observes a dip in light from one of its 156,000 target stars, astronomers catalog the data and use ground-based telescopes to follow up on the planet candidate.

According to Borucki, about half of Kepler's potential discoveries turn out to be false positives. Other systems often include two or three stars, and it is difficult to determine whether a single transit is from a planet or another star.

Kepler has so far found five extrasolar planets, all of which are massive "hot Jupiters" about the size of the gas giant planets in our own solar system.

Scientists hope to announce more planets this winter, Borucki said.

Before the mission launched, Kepler officials advertised finding at least 50 Earth-sized planets inside habitable zones, assuming such worlds are common.

Scientists released Kepler data on more than 150,000 stars in June, including about 300 stars with planetary candidates. Kepler officials retained data on approximately 400 stars to do their own follow-up observations with ground telescopes this summer.

"We found a lot of candidates," Borucki said. "Many of them are smaller than Neptune-sized, and that's wonderful."

The data only covers 43 days of observations because it takes about four months to process observations into usable formats, according to Borucki.

www.spaceflightnow.com

وقایع یک ماهه اخیر

خوب بچه ها من دوباره اومدم ولی چون با  dial up  خونه ام نمی تونم زیاد پست بذارم و عکس اپلود کنم.

تو ماه تیر من با دو تا از دوستام یه رصد رفتم که خیلی خوش گذشت محل ویلای یکی از دوستام تو فیروز کوه بود .این رصد بیشتر جنبه ی خوش گذرونی داشت و بیشتر من می خواستم اسمان اونجا رو تست کنم ما جمعه ۱۸ تیر راه افتادیم  و ساعت فکر کنم ۱۸۰۰ به اونجا رسیدیم .

اول من تلسکوپ و مستقر کردم بعدش رفتیم که ببینیم کجا بهتره برای رصد ، بعد از چندی یه جا وسط باغ و انتخاب کردیم .

تصمیم گرفتیم اول شام بخوریم این دوستم پویا ،استاد اتش درست کردن و کلا انواع کباب و جوجه درست کردنه شام جوجه زدیم جالب اینجاست وقتی تمام جوجه ها پخت و ما داشتیم وسایل شامو اماده می کردیم  یهو فیوز پرید و پویا هم نمی دونست فیوز کجاست ، به ناچار با یک فانوس سر کردیم و غذا رو هم زیر نور فانوس خوردیم که خاطره ای زیبا شد .

بعد رفتیم بیرون تو باغ رصد ،هوا داشت کم کم  سرد می شد من بره سیامک و پویا چندین جرم گرفتم که خودم هنوز تو کفم که چجوری اونا رو گرفتم مثلا m51 و m101  رو تو اسمون فیروز کوه ! جالب اینجاست که من فقط به راحتی میدیدم بقیه یا نمیدیدن و یا می گفتن یه هاله ی کم نور ولی من اونشب خیلی تیز بین شده بودم

بعد همونجا گرفتیم خوابیدیم که حوالی ساعت ۲۰۰ بود که دیدم سیامک مثل روحای سرگردون پا شده داره راه میره که بعد فهمیدم دستشویی داشته .،خلاصه منو پویا هم پاشدیم و بر اثر سردی هوا رفتیم تو من که تو کیسه خواب بودم و اصلا سرما نفهمیدم و داخل خونه خیلی احساس گرما می کردم.

بعد تا صبح خوابیدیم.

اما خبر دیگه اینکه من بعد از فکر کنم ۱.۵ سال باز به باشگاه نجوم تهران رفتم ،این باشگاه صدمین باشگاه نجوم تهران بود که واقعا عالی برگزار شد من که خیلی کیف کردم و به سخنرانی ه که هرکدام از دیگری بهتر بو د با دقت گوش دادم بعد چندتا از دوستای قدیمیو پیدا کردم به قول دکتر منصوری( باشگاه نجوم جایست برای باشیدن). البته این بار در حسینیه ی ارشاد بر گزار شد که جای خوبی بود ولی نمی دونم چرا از جمعیت ۳۵۰ و ۴۰۰ نفری سالهای ۸۵ و ۸۶ که من دیدم اینبار انقدر افت کرده؟

عکسای باشگه نجوم رو تو سایت  www.teranclub.ir  می تونید ببینید . عکسای فیروز کوهم سعی می کنم اپلود کنم

مریخ مهتابی، دروغ بزرگ تابستان!

نخیر مثل اینکه تمومی نداره!

 

باز همه جا پر شد از زمزمه این خبر هیجان‌انگیز که قراره در شب‌ ۵ شهریور مریخ به بزرگی و درخشندگی ماه بدر در آسمان دیده بشه!!! حتماْ در میل‌باکس‌هاتون دوباره و صدباره این ای‌میل را دریافت کردین و آنهایی که نجومی‌ترن ای‌میل‌هایی هم از دوست و آشنا می‌گیرن که فلانی آیا این خبر درسته؟ لابد به زودی مثل هر سال خبر رو در معتبرترین!!! روزنامه‌های کشور هم می‌بینیم. این روزنامه‌های ما وقتی خبری دریافت می‌کنن اصلاْ به خودشون زحمت نمی‌دن درباره‌ش تحقیق کنن. من که کلاْ به همه خبرای روزنامه‌ها، مخصوصاْ خبرای علمی (از هر نوع) که آنچنان نظارتی هم روشون نیست، مشکوکم. متأسفانه نمی‌رسم مطلب جدید بنویسم برای همین مطلب سال‌های قبل را با کمی ویرایش می‌ذارم:

ای‌میل چنین است:

کره مریخ  به بالاترین درجه درخشش دراسمان شب در ۵ شهریور خواهد رسید
اون به اندازه کره ماه تمام  بزرگ با چشم غیر مسلح  به نظر خواهد رسید
این وقتی است که در روز ۵ شهریور کره مریخ  به فاصله  ۳۴٫ ۶ مایلی خود به زمین میرسد.
حتما در راس ساعت ۱۲:۳۰  بعد از ظهر ( نیمه شب) آسمان را تماشا کنید .
به نظر خواهد رسید که آسمان  دو ماه دارد !!!
این امر ۱۲۰۰ سال دیگر دوباره اتفاق خواهد افتاد
این لحظه  را با دوستان خود شریک شوید  زیرا هیچکس زنده ای دوباره این اتفاق را نخواهد دید.

جالبه که متن انگلیسی هم همراه ای‌میل فارسی هست که مطمئن بشیم درسته آخه خارجیه!!! تازه شیک شدن پایینش منبع هم ذکر می‌کنن. آخه بعضی‌ها فکر می‌کنن هرچی توی اینترنت باشه معتبره.

از این گونه خبرها هر از گاهی می‌بینیم و می‌شنویم. هر بار که پدیده‌ای نجومی پیش رو داریم روزنامه‌ها و اخبار تلویزیون، و به تازگی میل‌باکس‌هایمان، پر می‌شوند از این خبرهای هیجان‌انگیز. این خبرها فقط هیجان کاذب ایجاد می‌کنند. البته شاید مقصود نویسنده هم از این گونه شایعه‌پراکنی‌ها جلب توجه مردم به آسمان شب باشد اما خبر ندارد که وقتی مردم در آن شب به‌خصوص به تماشای مریخ رفتند و بعد دیدند که ماه دومی در آسمان نیست، و شاید تازه حتی نتوانند مریخ را پیدا کنند، خوب سرخورده می‌شوند و دیگر به هیچ‌کدام از خبرهای نجومی توجهی نشان نمی‌دهند. درست است که هدف همه ما نجومی‌ها ترویج نجوم بین مردم و آشنا کردن آنها با آسمان شب است اما نه به قیمت دروغ گفتن یا زیاد کردن «پیاز داغ» خبرهای نجومی. پدیده‌های نجومی و آسمان شب آن‌قدر زیبایی و هیجان در خود دارند که لازم نیست چیزی به خبر اضافه کنیم.

البته واقعاً نمی‌دانم چه کسانی این هجویات را به جای خبر تحویل رسانه‌ها می‌دهند. چون واقعاً در خبرهای خارجی هم هیچ ابهامی وجود ندارد که فرض کنیم مترجم ناآشنا با نجوم در ترجمه خبر دچار بدفهمی شده و اشتباهی ترجمه کرده است. مگر اینکه رسانه‌های محترم برای کسب اخبار علمی به جای سایت‌ها و منابع خبری معتبر به منابع دست چندم و نشریات زرد آن سوی آب‌ها یا شاید هم به رمال‌ها و طالع‌بینان مراجعه بکنند. هر چه در اینترنت اخبار مربوط به مریخ را جستجو کنید در سایت‌های معتبر علمی و خبری چنین خبری را پیدا نمی‌کنید. متاسفانه این خبر نادرست هر سال در ای‌میل‌های گروهی پخش می‌شود و خبرنگاران کم‌تجربه و نا‌آشنا با علم – و متاسفانه ناآشنا با مسئولیت سنگینی که بر دوش دارند- این خبر را در یکی از خبرگزاری‌ها منتشر می‌کنند و روزنامه‌ها و رسانه‌هایی که به آن خبرگزاری اطمینان دارند نیز به انتشار آن می‌پردازند.  

بهتر است با آگاه کردن مردم از زیبایی‌های آسمان شب آنها را دعوت کنیم که چون ما شیفته آسمان شوند و دیگر با وقوع خورشیدگرفتگی و ماه‌گرفتگی دچار ترس و دلهره نشوند و در شب‌های مقابله یا مقارنه سیارات منتظر دیدن پدیده‌ای خارق‌العاده، همچون ۲ قرص ماه در آسمان، نباشند.

اما واقعیت چیست؟ مریخ چهارمین سیاره منظومه شمسی از نظر فاصله از خورشید است. نامش را از خدای جنگ در اسطوره‌های رومی گرفته، چون همواره با رنگ سرخی در آسمان شب زمین می‌درخشیده و برای مردمان یادآور جنگ و خون بوده است. به همین جهت هم آن را با نام سیاره سرخ می‌شناسیم. در اینجا قصد ندارم به ارائه مطالب آماری و اعداد و ارقامی بپردازم که در هر منبع نجومی، کتاب، و سایتی می‌توانید پیدا کنید. آنچه که مایلم به آن اشاره کنم درباره دیدن مریخ در آسمان شب است.

از دید رصدگری با چشم غیر مسلح (یعنی بدون هیچ ابزار رصدی) مریخ نقطه‌ای نورانی به رنگ زرد، نارنجی، و قرمز است و درخشندگی‌اش در زمان دورترین و نزدیک‌ترین فاصله از زمین به‌طور چشمگیری تغییر می‌کند. حتی در بدترین حالت، معمولاً سیاره کم‌فروغ در نور چشمگیر خورشید گم می‌شود و زمانی هم از دید ما پشت خورشید می‌رود و ماه‌ها نمی‌توانیم آن را ببینیم. بهترین زمان برای رصد مریخ ( و کلاً سیارات خارجی دیگر ) زمان مقابله است. مقابله زمانی است که آن سیاره و خورشید نسبت به زمین بیشترین فاصله را از هم دارند. یعنی در واقع خورشید در یک سوی مدار زمین و آن سیاره در سوی دیگر مدار است و به این ترتیب می‌توانیم سیاره را در طول شب و به‌دور از نور مزاحم خورشید به‌راحتی رصد کنیم. تقریباً هر ٧٨٠ روز (یعنی هر 2 سال ) یکبار مریخ به مقابله با زمین می‌رسد. مقابله بعدی مریخ در ۴ مارس سال ٢٠١٢ (١٣ اسفند 13٩٠) خواهد بود! یعنی اتفاقاً الان اصلاً موقعیت خوبی برای رصد نداره!!! 

همچنین می‌دانیم که هم زمین و هم همه سیارات دیگر در مداری به دور خورشید می‌گردند، پس فاصله سیارات از یکدیگر هم تغییر می‌کند. مسلماً در زمان‌هایی سیاره به زمین نزدیک‌تر و در زمان‌هایی از ما دورتر می‌شود، پس گاهی پرنورتر و گاهی کم‌نورتر دیده می‌شود. فاصله مریخ از زمین بین ۵۵ تا ١٠٠ میلیون کیلومتر تغییر می‌کند. اگر نزدیک‌ترین فاصله سیاره با زمان مقابله یکی شود در واقع بهترین حالت پیش می‌آید که پدیده‌ای نادر است (مقابله مطلوب). اما واقعیت این است که اندازه مریخ در چنین حالتی برای فردی ناآشنا به نجوم اصلاً تفاوتی با حالت مقابله یا نزدیک‌ترین حالت ندارد. آخرین باری که چنین اتفاقی افتاد ٢٩ ژانویه ٢٠١٠ بود که البته نسبت به مقابله قبلی بهتر نبود. قبلی ٢٧ اوت ٢٠٠٣ (۵ شهریور ١٣٨٢) بود که «مریخ پس از ۶٠ هزار سال به نزدیک‌ترین فاصله‌اش از زمین رسید!» (این ۵ شهریور هم یادگار همون ساله! دروغ‌پردازان عزیز فکر می‌کنن هر دفعه هم ۵ شهریور مریخ به مقابله می‌رسه.) البته اعداد و ارقام درست بود اما این عبارت «نزدیک‌ترین» به این نکته اشاره داشت که مریخ نسبت به مقابله‌های پیشین چند متر به زمین نزدیک‌تر شده بود! این چند متر واقعاً تأثیری در بزرگی مریخ و درخشندگی‌اش از دید چشمان ما ندارد. و البته بار بعدی که این اتفاق می‌افتد در ٢۴ اوت سال ٢٢٨٧ (٢ شهریور ١۶۶۶ شمسی) خواهد بود. اما لطفاً به این اعداد توجه کنید:

فاصله مریخ در ٢٢ اوت سال ١٩٢۴:  ٣٧٢٨۴/٠ واحد نجومی*

فاصله مریخ در ٢٧ اوت سال ٢٠٠٣:  ٣٧٢٧١/٠ واحد نجومی 

فاصله مریخ در ٢۴ اوت سال ٢٢٨٧:  ٣٧٢٧٨/٠ واحد نجومی 

*واحد نجومی: نوعی واحد اندازه‌گیری در نجوم و معادل ١۵٠ میلیون کیلومتر است. 

با توجه به این اعداد می‌بینید که اختلاف فاصله در حد ده و صد هزارم یک واحد است که در مقیاس‌های نجومی، و حتی مقیاس‌های غیر نجومی (مگر مقیاس میکروسکوپی!)، هیچ به حساب نمی‌آید. 

اما نکته دیگر در این خبرها همان بود که پیشتر هم گفتم: که مریخ به اندازه قرص ماه در آسمان می‌درخشد. یک حساب سرانگشی لازم است: کمترین فاصله مریخ از زمین ۵۵ میلیون کیلومتر و قطر مریخ ۶٨٠۵ کیلومتر (نصف زمین) است. فاصله ماه تا زمین حدود چهارصد هزار کیلومتر و قطرش ٣۴٧۵ (یک چهارم زمین) است. برای این‌که مریخ  از روی زمین به اندازه ماه دیده شود باید در فاصله حدود ششصد هزار کیلومتری از زمین قرار بگیرد! که خوب ممکن نیست. در دنیای واقعی و به دور از این خبرهای عجیب اندازه ظاهری مریخ در آسمان حداکثر به اندازه یکی از گودال‌های متوسط سطح ماه است، آن‌قدر کوچک که با چشم همیشه ستاره‌مانند دیده می‌شود و فقط با تلسکوپ می‌توان قرص آن را تشخیص داد.

 

 

                           

در این خبرها خواندیم که نیمه شب ۵ شهریور امسال شبی است که مریخ به اندازه قرص ماه در آسمان می‌درخشد. برای ما نجومی‌ها به دست آوردن تأیید چنین خبری به اندازه چند ثانیه زمان لازم دارد. بستگی به این دارد که آخرین شماره ماهنامه نجوم را در دست داشته باشید و به بخش آسمان در این ماه آن سری بزنید یا به یکی از وب‌سایت‌های نجومی معتبر مراجعه کنید. یا اینکه در کامپیوتر خود برنامه استاری‌نایت (شب پُر ستاره) یا برنامه آسمان‌نما را چند ثانیه‌ای باز کنید و وضعیت مریخ را در آسمان ببینید.  

 

اگر حرف‌های مرا باور ندارید این هم سایت خارجی!!! معتبر:

http://www.hoax-slayer.com/mars-earth-close.html

 

لطفاً این‌بار که چنین ای‌میلی دریافت کردید با خیال راحت آن را پاک کنید و برای دوستانتان نفرستید!!! مخصوصاً دوستان نجومی

 

منبع: www.shadbanoo.persianblog.ir


محققان "حیات مصنوعی" تولید کردند

محققان آمریکایی موفق به تولید نخستین سلول زنده مصنوعی شده اند.

این محققان موفق شده اند پس از تولید ماده ژنتیکی یک نوع باکتری، آن را در داخل یک سلول میزبان تزریق کنند.

نتیجه این تحقیق که در آزمایشگاه های موسسه جی کریگ ونتر انجام شده، در نشریه علمی ساینس منتشر شده است.

محققان امیدوارند از این دستاورد برای تولید باکتری هایی با خاصیت درمانی، تولید سوخت و پاکسازی محیط زیست استفاده کنند اما منتقدان این کار را خطرناک می دانند.

محققان موسسه جی کریگ ونتر پیش تر موفق شده بودند به طور جداگانه ماده ژنیتک باکتری را تولید کنند و کرومزوم های یک باکتری زنده را به داخل سلول باکتری دیگری تزریق کنند.

تحقیقات جدید این موسسه که به تولید سلول زنده مصنوعی منتهی شده، تلفیقی از دو دستاورد قبلی محققان آن است.

هر چند که فقط ماده ژنتیک سلول جدید به طور مصنوعی تولید شده است.

دکتر کریگ ونتر، سرپرست محققان در این آزمایش می گوید این نخستین بار است که دی ان ای مصنوعی کنترل کامل یک سلول را در اختیار گرفته است.

دکتر ونتر این موفقیت را به تولید نرم افزاری جدید برای یک سلول زنده تشبیه کرده است.

دکتر ونتر به بی بی سی گفت: "به محض این که ماده ژنتیک جدید وارد سلول می شود، سلول، آن را می خواند و به گونه مشخص شده به وسیله این مواد ژنتیک تبدیل می شود."

او گفت باکتری جدید سپس تکثیر می شود و میلیاردها سلول جدید تولید می شوند که ماده ژنتیک آنها همان ماده ژنتیک مصنوعی تولید شده در آزمایشگاه است.

دکتر ونتر و همکارانش امیدوارند بتوانند از این موفقیت برای تولید باکتری های مفید استفاده کنند.

آنها گفتگوهایی را با شرکت های داروسازی و تولید سوخت آغاز کرده اند.

در این حال، منتقدان هشدار می دهند که این دانشمندان درباره اثرات مفید سلول های مصنوعی اغراق می کنند.

دکتر هلن والاس، از موسسه گرینواچ در بریتانیا که بر توسعه فناوری های ژنتیک نظارت می کنند، به بی بی سی گفت که تولید باکتری مصنوعی می تواند خطرناک باشد.

دکتر والاس گفت: "اگر ارگانیسم های جدید را وارد محیط زیست کنیم، ممکن است ضرر آن بیشتر از فایده اش باشد."

او گفت هنوز مشخص نیست رفتار این جانداران جدید در محیط زیست چگونه خواهد بود.

به گفته خانم والاس وارد کردن باکتری های مصنوعی برای پاکسازی محیط زیست خود می تواند نوعی باعث آلودگی این محیط باشد.

نگرانی هایی درباره جنبه های اخلاقی تولید سلول های مصنوعی ابراز شده است.

منبع:www.bbcpersian.com

Man Infects Himself with Computer Virus

By Adam Hadhazy, TechNewsDaily Staff Writer
26 May 2010 11:42 AM ET

human computer virus

University of Reading researcher Mark Gasson has become the first human known to be infected by a computer virus.

The virus, infecting a chip implanted in Gasson's hand, passed into a laboratory computer. From there, the infection could have spread into other computer chips found in building access cards.

All this was intentional, in an experiment to see how simple radio-frequency identification (RFID) chips like those used for tracking animals can host and spread technological diseases.

The research shows that as implantable bionic devices such as pacemakers get more sophisticated in the years ahead, their security and the safety of the patients whose lives depend on them will become increasingly important, said Gasson.

"We should start to think of these devices as miniature computers," Gasson said. And just like everyday computers, they can get sick.

Down with disease

Gasson had a relatively simple chip implanted in the top of his left hand near his thumb last year. It emits a signal that is read by external sensors, allowing him access to the Reading laboratory and for his cell phone to operate.

He and his colleagues created a malicious code for the chip. When the lab's sensors read the code, the code inserted itself into the building computer database that governs who has access to the premises.

"The virus replicates itself through the database and potentially could copy itself onto the access cards that people use," Gasson said.

The experiment showed that implants which wirelessly communicate with other computers can infect them and vice versa.

Gasson said he knows of no instances to date of bionic devices having been contaminated by computer viruses. But the threat will grow with the number and complexity of these devices.

Besides pacemakers for people with heart trouble, other modern bionic devices include cochlear implants for the hearing impaired and deep brain stimulators – a "brain pacemaker" – for neurological conditions such as Parkinson's disease.

Years ahead, this surgically implanted hardware may not only be for people with medical conditions. Bionic enhancements, much like today's cosmetic surgery, could boost memories and IQs. A side effect mentioned in cases of deep brain simulation is patients who have experienced greater creativity, Gasson said.

Wash your digital hands

To fight communicable diseases caused by bacteria, viruses and fungi, we take precautions such as washing our hands.

To counter threats of technological agents, Gasson said we are quite accustomed to keeping our computers updated with antivirus software and exercising caution online. A similar degree of hygiene and awareness may be necessary to keep the devices in our bodies clean as well.

"I don’t think for us that [infectious technological agents] would be a particularly new concept, but implants in our bodies will make it a lot more real," Gasson told TechNewsDaily. "A denial-of-service attack on a pacemaker, if such a thing were possible, would of course be very detrimental."

www.space.com